شعر سعدی
قطعات
شماره ۲۱۵
نظر کردم به چشم رای و تدبیر - ندیدم به ز خاموشی خصالی
نگویم لب ببند و دیده بر دوز - ولیکن هر مقامی را مقالی
زمانی درس علم و بحث تنزیل - که باشد نفس انسان را کمالی
زمانی شعر و شطرنج و حکایت - که خاطر را بود دفع ملالی
خدایست آنکه ذات بی‌نظیرش - نگردد هرگز از حالی به حالی
شماره ۲۱۵
نظر کردم به چشم رای و تدبیر - ندیدم به ز خاموشی خصالی
نگویم لب ببند و دیده بر دوز - ولیکن هر مقامی را مقالی
زمانی درس علم و بحث تنزیل - که باشد نفس انسان را کمالی
زمانی شعر و شطرنج و حکایت - که خاطر را بود دفع ملالی
خدایست آنکه ذات بی‌نظیرش - نگردد هرگز از حالی به حالی
