رویداد بزرگ تاریخ شطرنج ( قسمت 3)

در قسمت دوم از سری مقالات رویداد بزرگ تاریخ شطرنج، ما مسابقه قهرمانی جهان مابین فیشر و اسپاسکی در سال 1972 را تا پایان بازی اول که اسپاسکی پیروز شد را دنبال کردیم.

روزنامه ها و مجلات معروف جهان درباره این مسابقه علاقه زیادی از خود نشان می دادند.

فیشر در بازی اول به دلیل مزاحمت دوربین های فیلم برداری در سالن مسابقه شکست خورد. بعد از این بازی، او از فدراسیون شطرنج ایسلند درخواست کرد که او کنترل کاملی بر روی دوربین های فیلم برداری در سالن داشته باشد.

آن ها این درخواست را نپذیرفتند و حقیقتا براساس قانون آن ها نمی توانستند این کار را انجام دهند، زیرا حق فیلم برداری به تاجر آمریکایی ( چستر فوکس) فروخته شده بود.

گفتگوی طولانی بین وکیل فیشر، فدراسیون شطرنج ایسلند و گروه چستر فوکس وجود داشت و همه این ها در پشت پرده اتفاق افتاد.

بر اساس زمان بندی مسابقات، بازی دوم در ساعت 5:00 بعد از ظهر پنج شنبه 13 جولای آغاز شد در حالی که فیشر با مهره سفید بازی می کرد.

داور آلمانی، استاد بزرگ لوتار اشمید، ساعت فیشر را به حرکت در می آورد در حالی که در این زمان اسپاسکی چند دقیقه زودتر رسیده بود و در جای خود نشسته بود.

فیشر هنوز در اتاق هتلش بود. او حدود یک ساعت فرصت داشت تا در سر میز مسابقه حاضر شود و اولین حرکت را انجام دهد، در غیر این صورت بازی را از دست می داد. در یک کوشش برای انجام خواسته فیشر، برپاکنندگان مسابقات تلاش کردند تا موقعیت دوربین ها را طوری قرار دهند که قابل دیدن نباشند.

آن ها لنز دوربین ها را در حفره های چهار اینچی، همانند برج های سیاه مخفی کردند به طوری که از طرف میز مسابقه قابل مشاهده نبودند و همچنین صدایی از آنها شنیده نمی شد.

قبل از بازی، داور مسابقه این طریقه نصب را بازرسی کرد و کاملا راضی و متقاعد شد.

رئیس سازمان مسابقه، گادماندور تورارینسون، بیان می کند:

اگر بابی به این اعتراض می کرد، من دستوری خلاف آن را می دادم.

در ساعت 4:50 ، ده دقیقه قبل، اشمید ساعت را برای بازی دوم به حرکت در آورده بود. تورارینسون به یکی از وکلای چستر فوکس اطلاع داده بود که اشمید از طریقه قرار گرفتن دوربین ها رضایت دارد. این اطلاعات به فیشر هم که در اتاق هتلش بود رسید.

فیشر، در حالی که خشمگین بود فریاد زد که او نباید در این بازی ظاهر شود.

یکی از سخن گویان فیشر، فرد کرامر (fred cramer) به اشمید نزدیک می شود و از او می خواهد که بازی را با تأخیر شروع کند تا موضوع دوربین ها حل شود.

اشمید قبول نمی کند و بیان می کند که قانون مسابقه چنین اجازه ای را به او نمی دهد. در ساعت 5:00 بعد از ظهر، تیک تیک ساعت فیشر آغاز می شود.

در ساعت 5:10 تورا رینسون با اتاق فیشر تلفن می زند و با ویلیام لومباردی که با فیشر است، صحبت می کند. تورا رینسون می خواهد که فیشر حداقل برای بازی به سالن بیاید. در ساعت 5:15 پل مارشال، وکیل فیشر در ریک جاویک، از اشمید درخواست می کند تا ساعت فیشر را متوقف کند تا زمان بیشتری برای مذاکره داشته باشند. اشمید قبول نمی کند: " اگر بابی نیاید، من باید مسابقه را باطل اعلام کنم."

در ساعت 5:20 ، تورا رینسون با چستر فوکس و وکیلش ریچارد استین مذاکره می کند.

در ساعت 5:30، آندره دیویس، یکی دیگر از وکلای فیشر، مصرانه با ریچارد استین از نیویورک تماس می گیرد و از او درخواست می کند:

" شما را سوگند می دهم که به ما کمک کنید. فیشر در حال لجبازی است و ما حداقل به یک روز نیاز داریم تا خشم او را کاهش دهیم. اگر شما می توانید دوربین ها را از بازی خارج کنید. او محرومیت را قبول نمی کند و همه بازی را از دست می دهد. "

اکنون ساعت 5:35، تورا رینسون با لومباردی تماس می گیرد، به او می گوید که او خواسته که دوربین ها را خارج کنند. لومباردی این صحبت ها را به فیشر منتقل می کند.

در این زمان بود که فیشر می گوید که به مسابقه می آید.

همه روزنامه ها و مجلات خیالشان آسوده می شود.

ساعت 5:39 است و فیشر 21 دقیقه زمان دارد تا اولین حرکت خود را انجام دهد.

در طول همه این مذاکرات و چرخش ها در پشت پرده، یک گروه اسکورت پلیس در خارج از هتلی که فیشر در آن اقامت داشت منتظر بودند و ترافیک تمام مسیر از هتل تا محل مسابقه را کم کرده بودند و با چند دقیقه رانندگی به محل می رسیدند. اما فیشر می خواست که ساعت او به صفر باز گردد. چشمان تورارینسون از این موضوع گشاد شدند و متعجب شد. تنها داور می توانست ساعت را از اول راه اندازی کند.

تورا رینسون فورا به اشمید نزدیک می شود و خواسته فیشر را به او می گوید.

اما اشمید نمی پذیرد. در یک مصاحبه او می گوید: " اگر آقای فیشر به سالن مسابقه می آمد، من می توانستم به او کمک کنم اما او نیامد و شکایتش تأثیری نداشت.

من انتخاب دیگری نداشتم، زمانی که ساعتش شروع به حرکت کرد من نمی توانستم آن را بر گردانم."

تورا رینسون به پای تلفن برگشت و تصمیم اشمید را به لومباردی اطلاع داد.

در این زمان، اولافسون (olafsson) استاد بزرگ ایسلند، به هتل فیشر فرستاده شد، تا فیشر را به آمدن متقاعد کند. او فیشر را در حالتی خشمگین یافت.

ساعت 5:47، وقتی اولافسون آن جا بود، خودش با اشمید تماس می گیرد و به او می گوید: زمانی که فیشر به آن جا برسد تنها می تواند بازی را حفظ کند. (زمان کافی برای انجام بازی ندارد)" لوتار با بوریس صحبت کن و از او بپرس که اگر او موافق باشد ساعت از اول به حرکت دراید. "

امّا اشمید درباره این نظر تردید داشت. او می گوید: " من نمی توانم. بابی 12 دقیقه وقت دارد. من پیشنهاد می کنم که او بیاید و بازی کند. "

وقتی اولافسون پاسخ اشمید را به فیشر می رساند، او تلفن را به دیوار پرت می کند. دقیقا در ساعت 6:00 بعد از ظهر، لوتار اشمید به سمت میز مسابقه حرکت می کند و ساعت فیشر را متوقف می کند و با یک صدای غمگین، به حضار اطلاع می دهد که:

" خانم ها و آقایان. آقای فیشر در سالن مسابقه حاضر نشدند. بر طبق قانون شماره 5 موافقت نامه آمستردام اگر بازیکنی یک ساعت دیر کند، بازی را از دست می دهد. "

ادامه دارد....

منبع خبر:Chess Base